آن چه در خصوص اختلال شخصیت وابسته باید بدانیم
امروز قصد داریم در این مقاله به بررسی ویژگی‌های اختلال شخصیت وابسته بپردازیم. با مجموعه‌ی مشاورمود تا انتهای مطلب همراه باشید. در ابتدای بحث جا دارد مقدمه‌ای در مورد اختلالات شخصیت وابسته ذکر کنیم. این اختلال که به آن DPD نیز گفته می‌شود، یکی از شایع ترین اختلالات شخصیتی در کل جهان است. کسانی که دچار این اختلال هستند با مشکلاتی نظیر احساس ناتوانی، تسلیم شدن، نیاز به مراقبت، ناتوانی در تصمیم گیری های روزمره بدون کمک دیگران و اطمینان بیش از حد به دیگران مواجه هستند. طبق تحقیقاتی که توسط محققان این رشته انجام شده است این نوع از اختلال شخصیت به صورت مساوی در میان مردان و زنان اتفاق می‌افتد. معمولاً زمانی افراد متوجه این اختلال خواهند شد که روابط مهم بزرگسالی آن‌ها شکل بگیرد.
اختلال شخصیت وابسته همواره با یک سری از علائم همراه است. در ادامه‌ی بحث این علائم را مورد بررسی قرار می‌دهیم. افرادی که دچار این نوع از اختلالات شخصیتی هستند به صورت افراطی و بیش از حد معمول به دیگران وابسته می‌شوند. این افراد معمولاً برای اینکه دیگران را از خود راضی نگه دارند، تلاش‌های بسیار زیادی انجام می‌دهند. حتی ممکن است گاهی کارهایی را در این راستا انجام دهند که به سلامتی آن‌ها آسیب برسانند. افراد مبتلا در اکثر اوقات رفتاری نیازمندانه و شخصیتی منفعل دارند. در بسیاری از موارد شاهد این هستیم که مبتلایان به شدت در روابط خود ترس از جدایی را تجربه می‌کنند.
علائم و ویژگی‌های مبتلایان به اختلال شخصیت وابسته
افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت وابسته هستند، همان‌طور که قبلاً هم اشاره کردیم در تصمیم‌گیری‌ها ناتوانند. برای مثال این افراد در موارد بسیار ساده مثل لباس پوشیدن نیاز به کمک و تأیید دیگران دارند. آن‌ها در بیشتر اوقات از مسئولیت پذیری حتی در سنین بزرگسالی طفره می‌روند و جسارت قبول مسئولیت‌های متداول و معمول را ندارند. برای اینکه در خصوص محل کار یا محل زندگی خود یک انتخاب خوب داشته باشند لازم است تا با افرادی مثل دوست یا همسر مشورت کنند. اما منظور ما یک مشورت مرسوم به جهت تبادل ایده نیست. ما از یک اختلال صحبت می‌کنیم که نشان می‌دهد فرد بدون کمک همسر یا دوست نمی‌تواند به تصمیم گیری شخصی بپردازد. در بسیاری از موارد افراد مبتلا به این اختلال در پایان روابط عاطفی خود احساس درماندگی می‌کنند و نیاز به درمان شکست عشقی دارند.
برای اینکه از چنین حسی فرار کنند نیز به سرعت وارد روابط دیگری می‌شوند. همه‌ی این رفتارها ناشی از همان احساس رهاشدگی و ویرانی در پایان روابط است. بدبینی و عدم اعتماد به نفس در این دسته از افراد به شدت بارز است. آن‌ها بر این باورند که نمی‌توانند از خود مراقبت کنند. زمانی که در جمعی عقیده‌ی مخالفی داشته باشند، آن را بیان نمی‌کنند. زیرا نگران این هستند که حمایت یا تأیید دیگران را از دست بدهند. مشکل عدم اعتماد به نفس مبتلایان باعث می‌شود تا پروژه‌های مختلف را شروع نکنند. از مشکل تنها بودن رنج می‌برند. همچنین بدرفتاری از سوی دیگران را تحمل می‌کنند. چه بسا در مواردی به این امر تمایل هم دارند. نیاز های دیگران را به نیازهای خودشان ترجیح می‌دهند. در رفتارشان بسیار ساده‌لوحانه عمل می‌کنند و معمولاً اهل خیال‌پردازی هستند.
چرا افراد دچار اختلال شخصیت وابسته می‌شوند؟
ممکن است علت اختلال شخصیت وابسته برای شما جای سؤال باشد. اما آنچه طبق تحقیقات تاکنون در اختیارمان است این را نشان می‌دهد که نمی‌توان یک علت مستقل برای این اختلال در نظر گرفت. معمولاً یک مجموعه‌ای از عوامل را می‌توان دخیل در بروز این مشکل دانست. عوامل بیولوژیکی، رشدی، مزاجی و روانی از جمله عللی هستند که می‌توان آن‌ها را در این مجموعه جای داد. برخی دیگر از محققان باورشان بر این است که در مواردی فرزندپروری مستبدانه می‌تواند باعث بروز اختلال مذکور شود. اگر والدین یک کودک بیش از اندازه رفتارهای محافظت کارانه را نسبت به فرزندشان انجام دهند او را دچار این اختلال شخصیتی خواهند کرد. به‌طور کلی اگر در یک محیط چنین رفتارهای کنترلی صورت بگیرد، افرادی که در آن محیط زندگی می‌کنند علی‌الخصوص کودکان مستعد ابتلا به این نوع اختلالات خواهند بود.
تشخیص اختلال شخصیت وابسته چگونه است؟
تشخیص اختلال شخصیت وابسته از اختلال شخصیت مرزی کمی سخت است. زیرا این دو نوع اختلال دارای یک سری علائم مشترکی هستند که ممکن است درمانگر را دچار تردید کنند. کسانی که اختلال شخصیت مرزی دارند از رها شدن می‌ترسند و برای اینکه به ترس خود پاسخ بدهند تن به تسلیم پذیری و پوچی می‌دهند. افراد متخصص یک تاریخچه‌ی پزشکی و روانپزشکی کامل از فرد مبتلا دریافت می‌کنند.
این نکته را لازم است ذکر کنیم که هیچ آزمایش آزمایشگاهی مخصوصی برای تشخیص اختلالات شخصیتی وجود ندارد. اما با این حال انجام برخی از آزمایش‌ها باعث می‌شود که بیماری جسمانی افراد از نظر پزشک رد شود. اگر پزشک هیچ دلیل جسمی برای علائمی که فرد از خود نشان می‌دهد، پیدا نکند مبتلا را به روانپزشکان و روان‌شناسان ارجاع می‌دهد. متخصصانی که با مبتلایان اختلالات شخصیتی کار می‌کنند، مراقبت‌های ویژه‌ی درمانی را آموزش دیده‌اند. این افراد درمانگر از روش‌های مختلفی برای ارتباط گرفتن با بیمار استفاده می‌کنند. برای مثال به جهت ارزیابی فرد مبتلا به اختلال، از شیوه‌ی مصاحبه استفاده می‌کنند.
درمان اختلال DPD (اختلال شخصیت وابسته )
اختلال شخصیت وابسته هم جزء اختلالاتی است که افراد مبتلا به آن تمایلی برای درمان خود ندارند. در بسیاری از موارد این افراد حتی وابستگی خود را نمی‌پذیرند. ممکن است در زندگی آن‌ها مشکلاتی ناشی از این اختلال ایجاد شود که قادر به تحمل آن نباشند و به همین جهت به تیم‌های مشاوره رجوع کنند. این افراد به شدت مستعد ابتلا به اضطراب و افسردگی هستند. متأسفانه تنها در موارد حاد فرد از مشاوران درخواست کمک می‌کند. روش اصلی برای درمان این نوع اختلال روان درمانی است. روان درمانی را می‌توان نوعی مشاوره دانست. هدف از انجام درمان در اختلالات یاد شده این است که فرد مبتلا مستقل‌تر و فعال‌تر شود. در طول زمان فرد کم‌کم یاد می‌گیرد تا روابط سالمی را برای خودش ایجاد کند. البته درمانگر باید این نکته را مد نظرش داشته باشد که همان رفتار منفعلانه و وابستگی در رابطه‌ی او با بیمارش تکرار نشود.
بنابراین اگر شما هم نیاز به راهنمایی دارید می‌توانید از مشاوره روانشناسی ما بهره‌مند شوید. مشاوره آنلاین نیز توسط تیم ما در مرکز مشاوره در زنجان برای سهولت دسترسی به مشاوران خبره و کاربلد پیش‌بینی‌شده است. راهکارهایی که مشاوران برای درمان افراد مبتلا به کار می‌گیرند شامل درمان‌های آموزش محور نیز می‌باشد. این آموزش‌ها باعث می‌شوند تا فرد نسبت به خودش و تصمیماتی که می‌گیرد قاطعیت پیدا کند. همچنین با شناخت رفتارهای درست، دیدگاه‌های جدیدی نسبت به دیگران و تجربیات آن‌ها به دست بیاورد. تغییرات قابل توجه در بیمار معمولاً از طریق روان درمانی‌های روانکاوی یا روان‌پریشی های طولانی مدت صورت می‌گیرد. برخی از افراد مبتلا به اضطراب و افسردگی هم ممکن است لازم باشد تا داروهایی را برای بهبود روند درمانی مصرف کنند. البته باید داروهای تجویزی توسط متخصص به دقت تحت کنترل باشند تا مبتلایان به آن‌ها وابسته نشوند.
عوارض DPD و چگونگی جلوگیری از آن
افرادی که دچار اختلال DPD هستند در معرض ابتلا به افسردگی، فوبیا، اضطراب و حتی سوء مصرف مواد مخدر قرار دارند. همچنین در بسیاری از موارد می‌بینیم که افراد دچار این اختلال مورد سوء استفاده‌های مختلف جنسی و عاطفی قرار می‌گیرند. برای مثال فرد مبتلا که وابستگی شدیدی به طرف مقابل خود دارد، برای حفظ رابطه تن به هر سوء استفاده‌ای می‌دهد. این شخص فقط به فکر حفظ رابطه است و آسیب هایی را که در یک رابطه‌ی سمی می‌بیند در نظر نمی‌گیرد. برای اینکه از اختلالات این چنینی جلوگیری شود باید رشد ساختار شخصیت از کودکی صورت بگیرد. با این حال روان درمانی می‌تواند با هدف اصلاح شخصیت قبل از اینکه اختلال حاد شود تا حد زیادی به رشد فرد کمک کند. رابطه‌ی بین درمانگر و مبتلا به شدت دارای اهمیت است. وظیفه‌ی درمانگر این است که انگیزه‌ی کافی را برای درمان در فرد مبتلا ایجاد کند. امیدواریم آنچه در این مقاله بیان کردیم ابهامات شما را در خصوص اختلال DPD رفع کند و مورد استفاده‌تان قرار بگیرد.
